Złota proporcja w fotografii
Złota proporcja jest stosowana na wiele różnych sposobów i jest znana pod różnymi nazwami. Niektóre z nazw to spirala Fibonacciego, złota spirala lub boska proporcja.
Złota proporcja to sposób tworzenia sztuki, obrazu i architektury, który jest przyjemna dla ludzkiego oka.
Czym jest złota proporcja w fotografii?
Złota proporcja to stosunek około 1,618 do 1. Artyści od wieków wykorzystują ten stosunek do tworzenia dzieł sztuki, od obrazów po architekturę. Beethoven używa go w swojej słynnej V Symfonii. Ta proporcja jest wszędzie wokół nas, w tym w naszych własnych ciałach.
Aby zobaczyć i zrozumieć złotą proporcję, weźmy linię i podzielmy ją na dwie części. Jeśli zastosujemy złoty podział, będzie to wyglądać jak na poniższym obrazku, gdzie A to dłuższy bok (1,618), a B to krótszy bok (1).
Złota proporcja polega na podzieleniu dowolnego odcinka na dwie części tak, aby całość miała się tak do większej części, jak większa część do mniejszej.
Już w starożytności znano tę definicję, gdyż znalazła się w jednej z najważniejszych ksiąg w dziejach ludzkości –„ Elementach Geometrii” Euklidesa.
Wartość liczbowa tego podziału wynosi w przybliżeniu 1,618 i nazywana jest złotą liczbą Φ (fi).
Ze złotą liczbą związany jest ciąg Fibonacciego, który tworzymy zaczynając od dwóch jedynek, po czym każda następna liczba w ciągu jest sumą dwóch poprzednich.
Ciąg Fibonacciego: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, …
Co ten ciąg ma wspólnego ze złotą liczbą? Otóż dzieląc dowolną liczbę ciągu Fibonacciego przez liczbę ją poprzedzającą otrzymamy wynik oscylujący wokół 1,618.. czyli złotej liczby Φ – (fi).
Dla artystów moc złotego podziału zaczyna się, gdy stosunek ten jest stosowany do kształtów. Skonstruujmy najpierw tak zwany złoty prostokąt. Robimy to, biorąc dłuższy bok linii, który oznaczyliśmy literą A, i dopasowując tę długość, aby utworzyć krótsze boki prostokąta.
W literaturze anglojęzycznej mówi się o tworzeniu złotego prostokąta. Tak naprawdę zdjęcie, które jest prostokątne, musimy podzielić na kwadrat i prostokąt. Dla przykładu poniżej, gdzie można obliczyć wartości boków złotego prostokąta
jest jasne, że (a+b) dzielone przez (a) daje w przybliżeniu złotą liczbę. Jeżeli zaczniemy dzielić pozostałe prostokąty w ten sam sposób, to otrzymamy kształty , które układają się w określony sposób i po połączeniu ich linią otrzymamy złotą spiralę. Jest to ciąg Fibonacciego.
Około 92% roślin o filotaksji skrętoległej charakteryzuje się skręceniem opisywanym za pomocą liczb ciągu Fibonacciego. Przykładem tego są choćby spirale ułożeń nasion w takich kwiatach jak słonecznik lub stokrotka. Liczba płatków w kwiatach też zwykle jest liczbą z ciągu Fibonacciego – a nawet układ liści na łodydze zazwyczaj jest zgodny z tą regułą.
Złotą spiralę przypominają muszle ślimaków i wiele innych naturalnych zjawisk jak na przykład huragany.
